Onuncu Köy Şiiri - Hasan Karahisar

Bir varmış bir yokmuş,
Herkesin karnı tokmuş.
Ama içinde masal yokmuş.
Anlatacağım hikaye olmuş!

Diyeceğim de ben sana,
Ama yine de sen inanma.
İnanmasan da bunca olana,
Atma sakın hiç yabana.

Adamın yalanla hiç arası yokmuş.
Siyaset desen ona göre boşmuş.
Dili de uzun olunca, belasını bulmuş.
Sonunda olduğu yerden kovulmuş.

Şimdi sizce ne yapsın,
Gidip kendine köy baksın.
Madem herkes yamuk sen haksın,
Bu kadarına da katlanacaksın.

Dokuzunu dolaşıp onuncuya demir atmış.
Buradakilerin hepsi de âmâ çıkmış.
Artık buraya muhtar yaparlar demiş.
Köylülerle koyu bir sohbete dalmış.

Toplanmışlar âmâlar tam muhtar seçecekler ki;
Sezmiş uyanığın biri, demiş: “Görüyor bizimki.”
Herkes koşmuş yanına, bunda arıza var belli ki.
Gelin tamir edelim, böyle muhtar olmaz ki!

İstanbul, 27.04.2006