Onuncu Köy Şiiri - Kudret Kobal

Ben onuncu köyde
Sevdanın soğuk parmaklıklarının
Ardında bir mahkum
Sense günde bir defa gelen
Ama mutlaka biten mutlaka giden
Ve mutlaka ertesi gün yeniden gelen
Havalandırma süreleri gibiydin
Umuttun
Huysuz ve tatlı kadın
Nefestin
Bense sakin ve mülayim olmalıydım
Tüm karmaşa ve kargaşalardan uzak
Uslu bir mahkum yani
Sen olmasan gecenin farkında olmazdım
Olmasan beyazı karadan ayıramazdım
Aşka yazılmış
Ucu yakılmış mektupları
Avluda bir güvercine okumazdım