Onuncu Kat Şiiri - İlker Timur

yalnızlığın onuncu katında bir odam var şimdi
duvarlarına resmini çizdim
beğenmedim...
sanki bir şeyler hala eksik ellerimde
bir şeyler elimde değil belki...
bekledim...
on kat aşağı düştü hep bakışlarım
rüzgar daha sert vurdu pencereme
daha çok ağladım...
ama bekledim...
sana söyleyemediğim kadar çok bekledim
senin inanmayacağın kadar
unuttuğun kadar beni...

intikamım bu olsun diye belki benim
suçu sende kalsın ayrılığın
cezası benim...

bekledim...
on kat aşağı düştü hep bakışlarım
canım istedi
ama ben düşemedim...