Onuncu gün (babamın ardından)

Hiç böyle uzun ayrılmamıştık seninle yıllardır
On gün oldu tam bugün
Her köşesinde evin senden bir anı saklı
Kapı pervazlarında parmak izlerin duruyor
Tıraş fırçan yerinde hala
Hiç kullanmadığın bastonun bir köşede mahzun
Sessizce bekliyor mavi keten pabuçların
Nefes alış verişini duyar gibiyim derinden
Her tıkırtı seni çağrıştırıyor.
Bana bakıyor gülümseyen son resmin duvardan
Nasılda şaşkındın bu resmi çekerken ben
Ne çok miras bıraktın bana giderken bir bilsen
Çatık kaşlarım, dökülen saçlarım, boyum bosum
İnatçılığım uzlaşmazlığım
Senden sebep böylesine düşkünlüğüm kitaba, şiire, rakıya
Senden öğrendim köpekleri okşamayı en çok sevdikleri yerlerinden
Ve en önemlisi bana sen öğrettin güçsüze arka çıkmayı,
haksızlığa direnmeyi, teslim olmamayı zorbaya
Şimdi geriye dönüp de baktığımda seninle yaşadığım her şeyi
bir kazanç olarak görüyorum
Burukluğumsa sadece seninle yeterince birlikte olamamaktan.