Onuncu Gün Şiiri - Metin Egeli

ONUNCU GÜN

Bugün onuncu gün
Yine acılara uyandı yüreğim,
Nefesim sensiz, bedenim hissiz.

Derken anladım ki,
Bir öykümüz var yaşanacak,
Olamadıysa da bitememiş.
O anda yaşadım bir giz gibi derinden
Bir bahar sevincindeydi sesin,
Adanmış gözyaşlarımın muradı gibi…
Acıları uzağa iten, mutluluğa yakın
Bir anda yıllara denkti yaşadığım.
Düşlerimden çıkıp içimdeki yerine
Bir yolculuktu başlattığın.

Sesini duyduğumda tek aklıma gelen
Yaşadıklarımızdı aklımdan geçen
O kadar uzun o kadar gerçekti ki
Sustum yutkundum, ağlamadım.
Sonra Sesin,
En güzel tonunda karşıladı,
İşte bendim karşında,
Yılmış, yıkık, yorgun
On günü on sene yaşamış
Kahır sehpasını tekmelemiş ben!

Saçları dağınık bir çocuk gibiydin,
Başın omzuma düşmüş
Gözlerime bakar gibi
Bir garip sevinç içimde…
Can kırığıydı hayallerim,
Birer birer
Toplanmaya başladı kırıldığı yerden
Tümü pejmürde yatağından çıkmış
Kuştüyü yüreğimdeki yere doğru…

Sendin aradığım,
Bulduğumdun Sen.
Sana yine şiirler,
Hepsi özlem dolu,
Sana yine şarkılar
Artık Hüzzam değil.

Sönmüştü ışıklarımın tamamı
Al hepsini,
En nadide şamdanlarda
Yak, tutuştur
Derle topla baştan yarat,
Nasıl istiyorsan
Hepsi Sana emanet…

Metin Egeli

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.