Her yanım cam kırığı
Suya düşen aksimde ,bitmek bilmeyen tiyatro
Gözlerimden başlayıp, derinlerde kaybolduğum
İşte oradasın sevgilim
Ve yine mağrur duruşun
Söyle çıkamadın mı kendinden?
Bakışlarım sana değiyor
Nasıl unuturum bunu?
Uzaklarda geziniyorsun
Yolun çıkmıyor yoluma
Bir sınır hattından sana bakıyorum
İnsanlar ölüyor aramızda
İnsanlar yitiyor zamanın koynunda
Ben sana dokunamıyorum
Güneş her seferinde tenine doğuyor
Her gece üzerine örtülüyor ay
Tüm doğa seninle
Ben ellerinsiz kalıyorum
Seni izliyorum, kalbimde binbir heyecan
Bir tek sesin yok
Ne çabuk unutuyor insan!
Duyduğum seslerde seni arıyorum
Hiçbiri sen değil, nasıl hüsran!
Daha, daha uzağa gidiyorsun
Canım gidiyor ardın sıra
Siliniyor silüet
Düşüyorum dünyaya
Su burda,
Ben buradayım.
Peki ya sen sevgilim, hangi düşün koynundasın?
Kayıt Tarihi : 8.10.2019 20:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!