Onun Ölümü Şiiri - Tayyibe Menengeç

Yazılmasın yaz sıcağında çıkan yangın. Duyulmasın
Çöpe bırakılan bebek. Cenaze namazına kimsenin
gitmediği konuşulmasın. O kimsesiz bir gönül adamı
olmalı. Kimsesizler gibi bugün ağladığımı kimse
Görmesin bugün yana, yana sınandım. Öldürmemelisin

Sağ omzundan vursa,da seni. Onun ölümü senin
merhametinle olsun. Duvaklar takan gelin taziye
yaşasa da, o senin sadece yengen kalsın. Olmaz
Ağbey,nin eşinden sana gelin. Bilgeysen cahilce bilgi
Anlatılır mı? Bilmem,bilsem de, söylemem son sözü...

Koy elini civcivin gövdesine, senin gibi rahat mı? sende
Olan akılı, o hiç idrak edebilir mi? Al sazı hiç Aşık Veysel
gibi olur mu? Söz olmadan aşk ve Veysel olur mu? Çok
okusan yıllarca, onun varlığını bilmeden senden sadece sen
Sen, sen olur. Böyle okusan ne olur ki, zamanı yargılama

bu gün ahir belki zamanın son dakikasın da kurak ağaca su
ver, senin kıyametinde gölgen olur beki..