Onun Kaşları Beni Düşledi Şiiri - Buse G ...

Onun kaşları beni düşledi yine
Issız olan gecelerin içinde
Pes ettirmedi kalbi ona
Adım attı yüreğinin en diplerine

Ve yeniden hissetti kaşlarının
İnsanlaşmış taş olduğunu
Fakat gene de belli etmede doğaya
Çünkü bir yağmur onu istila edebilirdi.

Ve ıssız bir çölün son ışıklarında
O oradan yok oldu ayrıldı
Kendi siluetine büründü
Artık özgürlük portföyü olacaktı.

Işıktan yağmurun dalgalı
Yeni taranmış saçları
Aydınlattı onu kendi
Gök lalelerinin en dip yerinde

Fakat köle ellerinin
Teslim olma vakti geldi
Elindeki çizikler bilirdi onu
Ve sadece onlar gezdirirdi onu.

Fakat orada da kimse yoktu
Ne sis pususu
Ne de bir
İnsan tozu