Onun İçin Daima Şiiri - Fatih Kuşak

Talihim yokmuş şu yalan dolu dünyada
Uslanmaz dedikleri ben, saf oldum karşında
Günahımı çektiğimi anladım senin duygularında
Bıraksınlar artık sonsuza doğru sürüneyim
Aşkımı seninle vedalaştığımız yerde gömeyim

Tanıdım dediklerimde aldandığımı anladım
Uçuk bir rüya idi senin sesinle uyandım
Gülsem mi? Ağlasam mı? Karara varamadım
Balçık ile sıvadığım güneşimi çağırdım
Arzu ettiğim hayatımda bir sen varsın

Taparcasına bir aşk ile seni sevmiştim
Uykularımı sadece sana feda etmiştim
Gönül sarayıma senin adını vermiştim
Bir kerecik olsun beni güldürmedin
Aşkıma karşılık olsun sadece hüzün verdin

Tıpkı masal prensesi gibi eşsiz güzelsin
Umut ağacımın en tatlı meyvesi sensin
Gülen yüzün ile dünyamın tek sahibisin
Bedelsiz sevgimi ruhumdan söküp gittin
Ardında kalan ruhsuz garip bedenim

Tozlu sayfalar arasında kaldı umutlarım
Uğrunda canımı dahi vereceğim dostlarım
Gittiler hepsi senin uçtuğun uzak diyarlara
Bıraktınız beni karanlık ve sessiz sokaklarda
Arlanmaz düşüncelerim ve soğuk ruhumla

Tarihin tozlu sayfalarıdır şimdi yeni evim
Uğursuz sayılan bütün günahkar günler benim
Gizli söylenen yasaklanmış şarkılar gibiyim
Boş bardakların dostluk ettiği meyhanedeyim
Artık sevgili istemem çünkü sana köleyim

Turnalar uçuyorlar hüzün bulutlarının üstünde
Umutlarım dipsiz kuyulardan medet umuyor
Gökkuşağı dahi artık sadece siyahı seviyor
Bülbüller dahi güllere şarkı söylemez oldular
Anla sevda şehrim, benim için bir sen varsın

Tarifi imkansız duygularım zindanlarda esir
Ufkumdan güneş değil gözyaşlarım doğuyor
Gözlerim seni beklemek için hiç kapanmıyor
Beceriksiz cambazların sirkinde eğleniyorum
Allah'ın bana verdiği cezayı layıkıyla çekiyorum

Tabudumu bırakın yalnızlar ordusu taşısın
Uğrunda öldüğüme ölüm haberim ulaşmasın
Gıpta ile bakılan bir mezar taşım olmasın
Bülbüller ağıt yaksın güller duamı yapsın
Anama söyleyin ona layık olamadım ağlamasın

Teslim olmuştum senin ruhunun gül kokusuna
Uzaklarda dahi duyulan şarkı gibi konuşmana
Görmesemde şu anda her an bağlıyım bakışlarına
Bekleyişime artık sensizlikte son veriyorum
Allah'a ısmarladık sözünü dilimden sökemiyorum

Topraktan geldim ve mutlaka ona döneceğim
Umudum tükendi ama ben seni hep seveceğim
Garipliğim arttıkça ben senin adını zikredeceğim
Bir daha doğacak olursam senide isteyeceğim
Aldığım her nefeste seni sevip öpeceğim

Tiryakisi olduğum pembe düşler kabus oldu
Umulmadık düşmanlarım şimdilerde dost oldu
Gitmediğim diyarlarda adım aşık mecnun kondu
Bir sen sabahları yüzümü öpen yarim olmadın
Anlamadın sevdalım sevgimin büyüklüğünden kaçtın

Tanrıcalar bir senin güzelliğine hayran kaldı
Ufuktan güneş sen uyanmadıkça doğmadı
Gülüşen çocuklar dahi sensiz neşe saçmadı
Bülbüller sustu, güller sen gittin gideli açmadı
Anka kuşu masallarda dahi gökyüzüne çıkmadı

Tez zamanda gelirsin diye bu garip uyumadı
Umudunu pamuk ipliği ile karıncalara taşıttı
Gidenler ile sana kendinden nice selam yolladı
Bir sonraki durakta beklersin diye dünyayı dolaştı
Alimlerden medet umdu sevdasını idama yolladı

Toz zerresi kadar artık hiç umudum kalmadı
Uğrunda sanımı verirdim artık sebebim kalmadı
Göç eyleyen kuşlar dahi selamımdan almadı
Bir diyar bulurum umudu ile gezmedik yer kalmadı
Azalan umutlarım şimdi fındık kabuğuna sığmadı

Tebeşir ile yazar oldum senin için şiirlerimi
Uğultularla yoğurdum en güzel türkülerimi
Git nazar boncuğum, eller seni benden aldı
Bir masaldı derim ben kitabın sonu iyi olmadı
Ağlayan hep ben olayım, sevgiye inanç kalmadı

Tebessüm ettiğim fıkralarda espiriler kalmadı
Uçuşan kuşlardan da artık umudum kalmadı
Gözlerimde ki yaşları silecek sevgili bulunmadı
Ben garip aşk doktoru, benlik ilacım kalmadı
Ağladığımda sesimi anamdan gayri duyan olmadı

TUĞBA'nı bir gün çalarlar Siyahii dedim inanmadı
Usulca gelip haince kaçarlar dedim tedbirini almadı
Gülen gözlerinden neşeni çaldılar ellerin boş kaldı
Bir anan var senin şimdi o da uzak diyarlarda kaldı
Ağlama dostum senin anandan gayri yarin olmadı