Onun için yazmak istemesem de
Kalemden kağıda akıveriyor.
Sakin ve sessizce durup dururken,
Lal dilim ansızın, şakı veriyor.
Belki benim, belki onun yüzünden,
Bazen cilvesinden bazen nazından,
Buğulu bakışlım kara gözünden
Boncuk boncuk yaşlar döküveriyor.
Sevilmekten başka bana ne gerek,
Çarpmaktan yorulmuş tekliyor yürek.
Ne yapsın biçare, kader diyerek
Masumca boynunu büküveriyor.
Gül takayım belik örüp saçına.
Gönülden sevenin söyle suçu ne?
Gözlerini dikip gözüm içine,
Manalı manalı bakıveriyor.
Zorlana zorlana geçtim eşiği,
Görünce elinden düştü kaşığı.
Gözünde parlayan sevgi ışığı
Mahir’i kendine çekiveriyor.
Kayıt Tarihi : 21.10.2013 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!