Onun Gibi Şiiri - Elif Tiftik

Birine güvenmek şimdi gözleri bağlı uçuruma yürümek gibi,
Ölmeyeceğine inanıp kendini uçurumdan aşağı bırakmak gibi,
Ölürken dirileceğini sanıp ölümü seçmek gibi!..
Arafta kalmak gibi cennetle cehennem arasında...
Hem melek hem şeytan olmak gibi!..
Gülebilmek gibi,
Kahkaha atarcasına hıçkıra hıçkıra içinde ağlayan çocuğa!..
Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur gibi!..
Sonrasındaki gökkuşağında tozpembe hayallere dalmak gibi...
Kaybolmak gibi,
Bilinmezliklerin arasına karışmak gibi,
Düşlemek gibi,
Beyaz elbiseli bir peri kızı olmak gibi...
Ama güvenmek aslında en çok da inanmak gibi,
Ya da inandırmak gibi kendini istediğin şeye,
Ya da inanmamak gibi,
Hayatın sana getirdiklerine şaşırıp kalmak gibi,
Yok olmak gibi,
Mecnun'un Leyla'ya olan aşkı gibi,
Gelgitlerinden kurtulamayan denizin kıyısına vurmuş bir gemi gibi,
Çok ağlamak isteyip de ağlayamamak gibi,
Belki de güvenmek aslında iyi şeyler olmasını umut etmek gibi,
Olmayacağına inandığı şeyin bile,
Bir gün olacağı umuduyla yaşamak gibi!..
Aslında en çok da onun gibi…