Onun en güzel ismi Şiiri - Attila Taş

en gizli ismiydi onun cansu
incecik basmalar giyerdi
güneşe dönük oynaşır renkli
yüzü süt liman denizlere benzerdi

onun en gizli ismiydi cansu
o içinde gözyaşından bir volkan taşırdı
ay fanusta narin nazlı bir çiçekti tutsanız kırılacak
ben içimde kimsesiz bir çocuk büyütürdüm
mutlu biten masallara bile ağlayacak

akşamları vuslat vakitleri
kurulurduk kenarına kuzguncuğun
kaldırsak küpeşteyi ilişiverirdi yanımıza deniz
uzun minareleri görünürdü karşının
sonra susması gerekirdi birimizin
ben susardım
o sussa da kıvır kıvır saçları
küçücük elleri susmazdı
bir sussalar ölmüşlüğümün resmiydi
cansu onun en güzel ismiydi

bu da böyle bir sevdaydı işte
bir başına kimsesiz
biraz delileri gibi
biraz çocuksu.
o da bilmezdi bir tek ben
onun en güzel ismiydi cansu*

*cansu: cana eş değer