Onun çölüne gittim.
Konuğum,
Duvardaki kan pıhtısında.
Onun bulduğu damar beni çağırdı.
Ve ruhum eski bir kanla yıkandı.
Onun çölüne düştüm, oturdum cadırında.
Onun çölüne gittim.
Konuğum,
Duvardaki kan pıhtısında.
Onun bulduğu damar beni çağırdı.
Ve ruhum eski bir kanla yıkandı.
Onun çölüne düştüm, oturdum cadırında.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Onun Çölünde Şiiri - Yorumlar
22 Mart 2025 Cumartesi - 01:07:43
Gerçekten şair Bejan Batur matrix -spartaküs-benjamin filimlerinden çok mu etkilendi ?Hint inanç -filimlerdende? ,kan-ve tanrı keilmelerini felsefik mısralarda çok işlemiş............
Ve sonunda ....kendine yakışan bir şekilde bitiyor.
Harika, fantastik bir filmin bitiminde gömuldügünüz koltuktan kalkıp gerçek dünyaya dönmeye çalisirkenki ruh halinde buluyorsunuz kendinizi.
Ve bunu bir şiir başarıyor. Müthiş bir şey !
Alkışlıyorum.
Tebrikler şair...
...
Bir hiç ve gölge.
Gece ay
Gece tül ve yokluk.
Yok gece.
Çölden aldığını çöle ver
Aşk uzakta ...
...
Ne tuhaf inanmaman.
Sırtıma dokundun ve orada ayla ışıyan çizgilerin
Bir acıdan artan masumiyet olduguna şaşırdın.
Gideceğini söyledin
İnanmadım sana.
Oysa ben daha doğmadan biliyordum.
Acılı bir ruhta oyalanan bir gövde bu.
Saf ve çocukça bir düşün yatağında.
Kan ve sussusla dinlenen ten kabullenir.
Beyaz tül yatağında başucuma
Camdan bir göz bırakıp gittin.
Ona fısıldanan sözlerin
Aşk olan varlığı
O gidince karardı.
Yüzeyinde göğün
...
Bir hiç ve gölge.
Gece ay
Gece tül ve yokluk.
Yok gece.
Çölden aldığını çöle ver
Aşk uzakta ...
...
allah kimseyi bir başkasının çölüne düşürmesin...
Böyle kısa gecelerin gün kavuşumlarında bir erkek kalbi taşıdığıma şükrederek uyandığım ve erkekler ağlamaz huleyn dediğim yani ki insan olmaya bazen erindiğim gecelerin gün kavuşumunda ,dudaklarımı mühürleyen kara sinekleri ,parmaklarımı sokan arılarla kovalarken 'sayılar; o ayıp işaretler' diyen adama gıcıklık olsun diye -şimdi millet bana bi yeriyle gülmese!- diyeceğim ki 'kelimeler.. ah o yalan işaretler..' ama doğru:)
ve insan kendinden kaçmak için kendini bulduğu bir şiirin altına bu ve bunun gibi yüzlerce cümle kurabilir..
oysa sadece şunu da diyebilirdim 'Bir kadının gözlerinden öte şiir var mı Bejan'ım..'
...
kullandığınız tasvirler,şiirdeki âhenk,konu bütünlüğünün kesiksiz işlenmesi ve temponun hiç düşmemesi sebebiyle,oldukça başarılı bir şiir olmuş..Tebrik ediyor,saygılar sunuyorum...
+10 puan + ant
tanrısal bir söyleyiş mi bu?
kum güneş ve geceden içre...hayata dair bir esinti..yakan ve sonra üşüten..
sizi keşfettiğime sevindim sevgili bejan matur
'Acılı bir ruhta oyalanan bir gövde bu.
Saf ve çocukça bir düşün yatağında. '
bejan tanrı sana yakın..
bana çok uzak...
yinede şiirin aldı götürdü beni
bahsettiğin çöllere...
'Çölden aldığını çöle ver
Hayattan aldığını hayata.'
Çok güzeldi.
Gül
Güzel..çok güzel..Tebrik ediyorum..Sevgiyle.
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta