Onun Ayağı Yok Ki!

“Sorma sen komutanım yeni bir görev çıktı”
Milli güvenlik dersini o anlatacaktı.

İlk defa böyle görev verildi subaylıkta,
Daha yüksek rütbeler anlatır yarbaylıkta,

Bu yeni bir yüzbaşı, demek ki güvendiler,
Daha yüksek subaylar demek ki elendiler.

Daha bir gurur, güven geçirdi benliğinden,
Ne de olsa örnekti bunu da bildiğinden;

Yine de sormalıydı tecrübeliydi ona,
Biraz da merak etti “şunu bir anlat bana,”

Yarbay başı kaldırıp sordu buna “hangisi? ”
“Hani bize yakınca; Özel...... Lisesi”

Yarbay biraz alaycı “seni yakmışlar oğlum
Zaten onlar yüzünden ben bu işten soğudum;

En şımarık lisedir, kodamanı bol olur
Ayağa da kalkmazlar tüm hevesin kaybolur.”

İyi oldu yarbaydan bu taktiği aldığı
Bir de duygusal yönden yapardı hazırlığı.

İşte bu pazartesi ilk dersine gidiyor
Her yönden hazırlandı dersi iyi biliyor.

Nasıl olur bir lise komutana saygısız?
Ayağa nasıl kalkmaz nasıl olur kaygısız?

Böyle kuruntularla sınıfına yaklaştı
Çok cılızca bir “dikkat” duyunca başkalaştı;

Büyük bir hışım ile içeri daldı birden,
Geçti hemen kürsüye bir günaydın demeden.

Sınıfı şöyle süzüp nasılsınız diyecek
Sınıf da sağol diye buna cevap verecek

Bir de baktı ne görsün sınıfı gözleyince;
Birisi oturuyor! .. Onu öyle görünce;

Var gücüyle bağırdı “bu nasıl şımarıklık,
Babanız zengin diye bu nasıl ukalalık.”

Geriden titrek bir ses buruk buruk yükseldi;
“Onun ayağı yok ki! ” Birden kendine geldi…

Birkaç kazan kaynar su dökülüverdi baştan,
Bir süre dondu kaldı sanki yapılmış taştan.

Hadi bakalım kom’tan, şimdi sen ver cevabı,
Yeniden bir şey söyle, yokmuş ayağın kabı! ..