Göğün perdeleri sıyrılıyor,
Kudretin ışıklarından pay vakti şimdi.
Seb’â semâvatın zerresi yeryüzüne yansıyor;
Zuhur ederken bunlar vakit ikindi.
İnsanlar idrak dahi etmiyor.
Kalblerin mühründen var büyük meşguliyeti.
Görenler “Ya Rabbi Sen Ne Büyüksün!” diyor;
Vardır bunun muhakkak bir hikmeti…
Arz aşkından hüzünleniyor,
Gözlerinden yaşlar süzülüyor şimdi.
Toprak vuslata eriyor canlanıyor,
Yüzü ıslanıyor bak çiçeklenecek o da şükür ki.
Kuşların sesi ilişiyor.
Bu rahmet üzerine onlar da ediyor zikrini.
Minarelerden de sâdâlar yükseliyor,
Ağaçlar da başlıyor gelmiş kendinden geçme vakti.
Onun nuru ile şahlanıyor.
Bütün alemin şimdi secde vakti.
Hepsi birlikte içlerinden geçiriyor;
“Ne kadar bilsek şükretsek yetmez ki”…
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 01:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Çardak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/17/onun-alemi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!