Onun Adı Kahve Şiiri - Melike Yurtsever

Onun adı kahve,
Bir kez gördüm sadece,
İsmi benden o güzele olsun hediye,
Ben onu gördüm evet ama,
O beni görmedi bile,
Bahara çalan kış havasında,
Uyuyordu öylece,
Yemyeşil çimenler arasındaydı bedeni,
Işıldıyordu kahve tüyleri,
Nefes alışı gözlerimde hâlâ,
Ve göğüs kafesinin inip kalkışı,
Şehrin hengâmesinde uyuyordu öylece,
Onun adı kahve,
Kalbinden büyük değil evren,
Bir benzerliğimiz var o bilmez,
Bu kalabalık şehir,
Ve arabalar,
Tedirgin ediyor beni de!