Güneş batıp,kuşlar uçar giderken yuvalarına
o da yüreği alabildiğine yorgun
iç içe karışmış duygularıyla
yürümeğe başladı sessiz bir gecenin kapısını aralamak üzere evine
iç çekişlerinin bastırılamaz isyanlarını
derinliğine duyarak,kulaklarında ki uğultularla
bir sağa bir sola bakarak karanlık sokaklara daldı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta