Bazen geçmek, bazen görmemek, üzülsen de yeniden sevmekmiş onun adı. Bazen uçup giden külde saklıymış O’nun tadı. En soğuğunda ayazın sarmakmış sıcacık elleriyle ama en sıcağında günün bırakmamakmış yine de, hiç bırakmamakmış ölesiye… Ömür geçerken yine gelenmiş hazan mevsimi, gelen giden canımı acıtmaz, giden sen değilsen... hep yanımda kal koyu kahve gözlerine doyamadığım sevgili! ! !
Şair TurkuassKayıt Tarihi : 2.6.2008 15:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Turkuass](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/02/onun-adi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!