Onun Şiiri - İrfan Görgün

Düştü adaletin ağır başı soğuk hasta göğsüne
Yürüdü sinsi adımlarla cellat onun üstüne

Kırmıştı kalemi çoktan titreyen elleriyle Ali
Kusmuştu içindeki kin nefretini ,zehrini
Dinlemişti zalim kör vicdanın aptal sesini
Kırmıştı asi dalgaların kıyıya vurmayan ince merhametli belini

Kesildi mazlumların zalimlere karşı öfkeli haklı gür sesi
Zalimler o gün çok sevindi

Sağır kimsesiz yoksul yer küstü kara kaderinin çaresizliğine
Ve günahsız masmavi uçsuz bucaksız gök yandı yerde olup bitene
Gören talihsiz gözler yutmuştu küçük dilini
O kara günde Ali ilan etmişti kanlı zaferini

Taşıma pis kokulu suyla yürütüyordu katil değirmenini
Eziyordu haktan olan kolu kanadı kırılmış bütün mazlumların beyinlerini

İrfan GÖRGÜN