Son yaz, iki bin on dokuz, yirmi bir kasım
En az otuz iki eğitimciydik
Ömür gibi uzayıp giden bir patika yoldan
Yürüdük, ormanın kalbinden geçtik
Güneşin güldüğü bu öğle vakti
Güz sermiş eteğini mutluluktan
Işıldayan bir yaprak önümüzü kesti.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta