Tozun gitmiş izin kalmış
özün gitmiş adın kalmış
sözün bitmiş yazın kalmış
yar üzülme yar üzülme
kime kalmış ki bu dünya
yaar üzülme yar üzülme
oğlun gitmiş kızın kalmış
duvarda bir kırık sazın kalmış
sözümüz geçmiyor yare
pazıl gibi hayatımız kare kare
yaşananlar pare pare top atışı
garibin yerde kaldı naaşı
neyse ki geçirdik kışı
şimdi bahar önümüz yaz
yaar üzülme yar üzülme
hafız okumakta cüzü
dua açar önümüzü
şimdiden düşünme güzü
küslük kalmaz barışılır
önümüz bayram önümüz bayraaam
yaar üzülme yaar üzülme
Hikayesi: ben kendime yar isem başkasına gerek yok
Yüksel Nimet Apel
22.Mayıs.2019.Çarşamba.Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 22.5.2019 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (2)