Önümüz Sonbahar Şiiri - Esra Mikail Erdoğan

Günlerinin sayısı kaç
Sabahlarının gün dönümleri
Ve akşamların karanlıkları
Kaç zaman sürer bilmediğim
Özgürlükten bir o kadar uzak
Ama müebbete yakın
Bir cezayı çekiyor olmak
Ağır geldiği kadar öldürüyor

Tarifini bilmediğim deliliğimi
Harcıyor her gün ki sessizlik
Her gün ayrı bir derbeder
Başka gün başka bir ben oluyorum
Yerin altı bile daha neşeli
Hep beraber yaşıyor ölüler
Biz hep birlikte ırak mı ırak
Sayılı ömrüm, şükür, güldürüyor

Yaşamın bayağılığı var üstümde
Soluk alıp verişin yaratılmışlığı
Bir Tanrı parçası olsam da
Ruhum ruhsuz doğmuş
Belki hissiz yaratılmışım
Düştüğüm yerden kaldırılmamış
Üstüne kanatlarım kırılmış
Farkında olunmamak, düşündürüyor

Umut bağlamışsam teraziye
Adaletinden kefelerinin
"Yok öyle bir dünya şaşkın"
Diyen adamı vururum
İnanıyorum, öyleyse var
Avuçlarımda sakladığım
Bir halüsinasyon değil bu
Gerçek; değilse bile, andırıyor