Önümde Siyah Tahta Elde Siyah Tebeşir

Gel biraz dertleşelim sevgili dostum Beşir
Anlatayım bak sana gelmişiz biz ne hale
Ne seni ne de beni paklamaz bu teneşir
Tencere çok ısınmış kurtarmıyor nihale

Örf âdeti unutmuş habersiziz saygıdan
Bacak bacak üstüne torun dede yanında
Sende de saç kalmamış yaşadığın kaygıdan
Kendine mukayyet ol gidersin bak anında

Benim yaşım kırk altı seninkini unuttum
Galiba kocadık biz artık olduk maskara
Zaman zaman kendimi telkin edip avuttum
Lakin çoktan boşalmış yaşam denen makara

Dün akşam balkondaydım tam çayımı içerken
Aşağıda bağırdı mahallenin delisi
Rüyamda gördüm seni gökyüzünde uçarken
Ayağının altında kayıp cami halısı

Ulan deli diyordu komşunun oğlu hasan
Ben sana demedim mi buralarda görmeyim
Bütün veliler suskun deli gerçeği kusan
Bu iş bana dokunur ben olaya girmeyim

Beş dakika geçmedi bir şangırtı bir feryat
Sanırsın mahalleye nükleer füze düştü
Bir nara arkasından hanımı döver Ferhat
Diyordu “konkeninden nihayet sabrım taştı”

Gülsem mi ağlasam mı çayı da içemedim
Dedim ki seyredeyim birazcık gökyüzünü
Ne kadar uğraştımsa bir türlü seçemedim
Duyarsızlık kaplamış kardeşinin gözünü

Haberler haber değil sanki hüzün kuyusu
Filmler ve diziler de vurun kırın diyorlar
Vicdan meze yapılmış peşkeşte sağduyusu
Şeytanın sofrasında hep beraber yiyorlar

Paran varsa mubahtır yaptığın ne var ise
Din bile değişiyor o kâğıdın uğruna
Misyonerlik diz boyu evler olmuş kilise
Sitem ederler ama senin ezan çağrına

Siyaseti hiç sorma hepsi aynı terane
Geçim halkımın derdi, onlar derki bana ne
Ah Beşir’im bu dertten yollar olmuş kerhane
Alan veren razıymış laf etsen der sana ne

İnan artık yoruldum düşün düşün çare yok
Ara sıra sıkılıp bir şeyler yazıyorum
Ev ki olmuş tamtakır iyi hali fare yok
Hüsnü kuruntu edip seni de üzüyorum

Neyse kısa keseyim fazla söze gerek yok
Anlat anlat bitmiyor başın ağrıdı Beşir
Yılların tortusunu kaldırmaya kürek yok
Önümde siyah tahta elde siyah tebeşir