Önüm arkam sağım solum sobe

geri durma bari
neredeysen yetiş ,çağrı almadan koşar adım
adın önemli değil
ne var ne yok bütün sıkıntıları omuzlayıp
gönlümün ,iki gözümün ve yüreğimin tüm
öykülerinde izini kaybettirmeden içimdeki yankı…

yetiremezken yağmurlarımı baharlarıma
dağlayıp dururken közümü buzlar

kime yalan olur ne yana yıkılır bu giz
çılgın çavlanları kusarım ,tenime sıvanır
toyluk zamanlarının kuş bilmeceleri

şöyleyim şimdi derken tanımsızlaşır dilim
daralan yanağım,el fenerim,tasım tarağım,
anam avradım

toyluk geceleri gibi kan revan akması
içimdeki bazı şeylerin ,böğrümle bellerken
yarılması gür suların
acılarını t/aşırması yanımı yöremi

yani nasıl çileyse sarıldıkça kendimi kendime
ve devrildiği yerden çığlığına gem vuramazsa çıkrık
bilemem kimi kime düğümler şimdi bu şehrin serserileri

emekle bu yontuyu ve söyle ey kadraj
hangi gömünün altından söktüm ben bu yıkıntıyı
hangi yarasanın gözünden çaldım ben bu akıntıyı