Önüm Arkam Sağım Solum Şiiri - İbrahim P ...

bu gecenin son yolculuğu bu
emanet olan her şey gibi,
ya da bu gece son yolculuk sevdaya,
başkalarından çaldığım gibi...

aradığımsa bir teselli bir umut,
bunca yokluk içinde,
bir ışık belki...

umut ekmek,
umut fakirin ekmeği,
umut ekmek, yarınlara bir buğday tanesi gibi...

başak tarlaları belki günahları barındıran,
hasret ise çoktan konmuş bebelere isimlerde...

teselli belki neyden çıkanlar,
oysa söz vermişti sevdalılar

yıllara yollara,
kısacası zamana...
ayrılıklar olsada,
söz verdiler gittiler
ve bize de
bıraktılar hasreti sevdayı umutları...

yanlızlığı yoksunluğu yeminleri
hepsini bıraktılar hemde hepimize...

ben vazgeçtim bu emanetlerden
açık artırmada hepsi
hıyanet olsun benimkisi
ama benim hikayemde sonlar mutlu bitsin,
bir hıyanette ben yapayım,
bozayım bu geleneği...

**öyle bir hikaye yazmalıyım ki,
gökten yedi veren düşsün ülkemin yedi iklimine
kardelenler karşılasın her gülen yüzü
güvercinler eşliğinde...