Onüçüncü Günün Şafağı Şiiri - Mustafa Sevil

Kanatlandı ruhumun umut güvercinleri
İçimde heyecanlı bir bekleyiş
Sana koştu kafamdaki tilkiler
Onüçüncü günün şafağını bekliyorum

Gözlerim ufuklarda geziniyor her akşamüstü
Farklı parlıyor gözümde artık güneş
Sana geldikçe kızarıyor utancından
Onüçüncü günün şafağını bekliyorum

Uçan kuşların kanat sesini dinliyorum
Rüzgarın sana estiğini duyuyorum
Tüm doğa sende birleşiyor sanki
Onüçüncü günün şafağını bekliyorum

İlk aşkın sarhoşluğu var üstümde hala
Ve bayramı bekleyen bir çocuğun heyecanı
Geçmiyor gereksiz saatleri ömrümün
Onüçüncü günün şafağını bekliyorum

Yollar beni bekliyor sessizce
Seni gösteriyor çoban yıldızım
Kelimelere işlerken seni bir yandan
Onüçüncü günün şafağını bekliyorum