I
Kar kaplı yüce dağlar, adları Kaf
Güzellik diye bağlandığım taş toprakmış, bilmeliydim
Öyle ki; ne cennet ister beni, ne cehennem ateşi
İki elim yanımda, derin vadilere sıkıştım
İşkencesiz ızdırap çekilen yerdeyim; adı araf
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta