13.12.1999 İstanbul Gaziosmanpaşa
İnsanlar ne garip varlık
Yapılan İyilik unutulur
Ama yapılan kötülük unutulmaz
Bir ateş misali Etrafı kaplar ve buna intikam der
Savaş ve barış
Bir arada Uyumlu olsalar Bile
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta