09.05.1985 / istanbul
her zaman zulmüne sevgi diye kandım
Ne yaptım allahım ben ona nasıl inandım
kadermi çilemi dertmiydi bu başıma
Öldürdük biz bu aşkı onu soran olmasın
ben onu çok sevdim onun kalbi bir taştı
mutluluk yerine gözümden akan yaştı
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta