Onu sevmekmi kadar dedi birisi
Ve öylece ağladı sessiz sessiz
Küstahca baktı gözlerime
Kısık bir telaş vardı sözlerinde
Sonra birden sustu
Ve fırtınalar kopuyordu sokaklarda
Tam dışarı çıkacaktı ki birden durdu
İç çekti derinden
Azrailin kurduğu son pusuydu
Çatlamış dudakları unutmuştu susuzluğu
Uzandı boylu boyunca
Yüzünde sanki yılların yorgunluğu
Ellerimi sımsıkı tuttu
O an herşeyi
Konuştuklarını yaşadıklarını
Ve beni unuttu
Onu sevmekmi kadar dedi kendisi
Ve öylece öldü sessiz sessiz.
Kayıt Tarihi : 24.5.2018 12:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onu sevmek dedi birisi ve yutkundu boğazına düğümlendi sanki yıllar sessizce ağladı ve utandı aynaya baktıkça göz kapakları kapanıyordu yorgunluktan ve mırıldandı sessizce onu sevmek mi dedi öleceğini bile bile.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!