onu özlediğim zaman,
saçlarından aldığım matem karası telcikleri kokluyorum.
onun resmine sarılıyorum,
ama doldurmuyor yerini hiçbirşey,
ben onsuz, o hiçkimsesiz.
hani küçük bir çocuğun, kocaman bir bozkırda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta