Onu özlediğimde.. Şiiri - Müjdat Çiftçi

onu özlediğim zaman,
saçlarından aldığım matem karası telcikleri kokluyorum.
onun resmine sarılıyorum,
ama doldurmuyor yerini hiçbirşey,
ben onsuz, o hiçkimsesiz.

hani küçük bir çocuğun, kocaman bir bozkırda,
ve idam mahmuklarının ozgurce koşuşturmak isteyişini,
ve benim olan uzaklığımı hisettim yine,
ve yine somurtkanım eskisi gibi,
o yokken başımı kaldırıp dik yürüyemiyorum.

ellerim cebimden hiç çıkmıyor,
sanki boşlukta kalacakmışım gibi hissediyorum,
adımlarımı atarken,
yollarda hiç bitmiyor.

mavi yalnızlığıma hasrettim,
ve bitmeyen acılarıma,
onsuzlukta meze oluyor bir bardak rakı,
ve bir paket uzun samsun yanında.