O mütevazı iyi bir insan
Yazılmıştı alın yazısı doğduğu an.
Ölmüş diye örttüler üstüne siyah petemalını
Belki de olmasın bu iş diye yummuştu göz kapağını.
Canlanıverdi birden sevindi etrafındakiler
Onu bekliyordu beklemediği kapkara günler.
Koşturdu sokaklarda toz toprak taş oynayarak
Habersizdi herşeyden oyuncaklarıyla oyalanarak.
Okula geldi gitti anlayamadı okumasını
Öğrenmişti okulda hep iyiyi ve asi olunmamasını.
Herşeyi biliyordu o anlıyordu muhakkak
Ama hiç istemiyordu büyüklerine asi olmak.
Bir anda oldu herşey karmakarışık zamanında
Kararttılar atisini taptaze gencecik çağında.
Her zaman ağladı o hiç bir zaman gülmedi
Herkesi sevmişti ama onu kimse sevmedi.
1993
Mustafa CengizKayıt Tarihi : 21.2.2013 18:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!