onu ilk gördüğümde
bedava dağıttığı gülücüklerle
etrafındaki gülmeye hasret
insanları besliyordu
hayatın...
hazırlamaya çalışıyordu belki
insanları
'kırılma noktalarına
kızgın okyanuslara
çamur deryalarına'
onu ilk gördüğümde
anlamıştım bende
gülen gözlere,tatlı sözlere
hasrettim
kendi kendime belli
etmesem de
saklamaya çalışsam da
onu ilk gördüğümde
Baykal KaanalpKayıt Tarihi : 21.5.2004 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!