Ay yine yükseldi bir tepsi gibi,
Kayalar ardından, dağ arasından.
Sevdaya düşmüşüm yanar yüreğim,
Yağan yağmurlara hiç aldırmadan.
Onu anımsatır ay bana her gün,
Zira onun kadar durgun ve süzgün,
Onu bekliyorum hep böyle üzgün,
Eski zamanların şarkılarından.
Yağmurlar yağsa o, rüzgar esse o,
Islanmış bir küçük kuş inlese o,
Güneş rüzgarlarda serinlese o,
Onu görüyorum her an durmadan.
Anılar içimde bir sızı oldu,
Sevdası alnımda bir yazı oldu,
Feryadım dilimin niyazı oldu,
Ömrümün her günü ara vermeden.
(ISLAK RÜZGARLAR isimli hece şiirlerinden > 99-100/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 15.7.2004 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Barlıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/15/onu-goruyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!