temmuzun serinletici rüzgarı
hafif hafif saçlarımı okşarken
güneşi bir anne misali
sancılar çektiğimi
anlatmaya yetmiyordu.
gündüzün serinletici ışığında
kahkahaların boğulduğu odalarda
şimdi bir ölüm sessizliği
mezarımı kazıyordu
koridordaki mermer taşlarına
ürkek adımlarla süzüldüm
hafif aralanmış kapılardan
onu görünce
bir gül kırmızı
bir gülü hatırlatta bana
ezikliği gözlerinde okunuyordu.
cesaret edemedim
soramadım ismini
suskunluğu seninim diyordu
fakat kollarım kollarım
saramadı gitti
bir türlü onu
bir hayli zaman geçmesine rağmen
ne vakit kırmızı bir gül görsem
onu düşünmekten
alamam kendimi...
18 kasım 1992
Tekin BayramKayıt Tarihi : 25.1.2007 19:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!