ONU DA SEN YAP… (Şiirlerim) Suat TUTAK

Söylemiştim dün,
Bugün de söylüyorum,
Yarın da söyleyeceğim…
İçin için yanmışım
Seni tanıdım tanıyalı…
Kanım, canım tutuşmuş,
Gönlüm sana takılalı.
Kalmamış dünyada yerim,
İçime ateş düşeli,
Yolum yoluna çıkalı…
Kalmamış yarına umudum,
Yaşlılık cana düşeli.
Masal olup uçtu seneler,
Zaman hayli geç oldu…
Hayli geç oldu zaman,
Bak göründü güzün işaretleri,
Duyuluyor gelen sonun ayak sesleri…
Ufukta karakış selam durmuş,
Ne baharı, ne yazı kalmış ömrün…
Belki seviyorsun, belki hazırsın
Koşup da, kollarıma atılmaya…
Hazırsın belki, boynuma sarılmaya.
Amma hayır, yok yok inanç bende…
Güvenim kalmamış sana artık,
İnanmıyorum… İnanamıyorum ki!
Altmış yıldan fazla inandım ben,
Aşka, sevdaya, sadakate…
Sabırla, umutla sevdim, bekledim.
Bekledim, sevdim… İnandım, bekledim
Elime geçen ne ki, söyler misin?
Sadece… Ama sadece
Koca bir ömrü feda etmek…
Hayatı sevgiye adamak.
Bu mu olmalıydı, aşkımın sonu?
Bu mu olmalıydı, sevginin armağanı?
Bu mu olmalıydı, bir ömrün bedeli?
Bu mudur sence, sevenlerin kaderi?
Hayır… Hayır, hiç sanmam….
Böyle bir şey olamaz,
Böyle bir şey şık değil,
Böyle bir şey hak değil,
Böylesi adalet görülmemiş evrende…
Seven bir erkek, bu denli horlanmamalı,
Seven bir kalp, bu acıları hak etmiyor,
Sevginin bedeli, gözyaşı değil…
Sevdalar bastonla yaşayamaz güzelim.
Ya vardır… Ya da yoktur.
İkisinin ortası olamaz…
Kara ise ufuk karadır,
Aksa, aktır be güzelim!
Gri renk karakışın sevdası…
Kaç kez daha haykıracağım sana?
Daha kaç kez duvarlara vuracağım başımı?
Aşkımı anlatayım diye…
Dedim ki, için için yanmışım
Seni tanıdım tanıyalı…
Dedim ki, kanım, canım tutuşmuş
Gönlüm sana takılalı…
Dedim ki, kalmamış dünyada yerim
İçime ateş düşeli…
Yolum yoluna akalı.
Söyler misin, beklediğin ne?
Geriye sadece kalbimi söküp,
Ellerine vermek kaldı…
İstersen onu da sen yap,
O da ellerinde senin.
Fakat ölüler soğuk olur unutma…