Mecnunların sevgisi,
Ferhatların sevgisi,
Keremlerin sevgisi,
Değildi bu sevgi..
Yaratan’ın,
Hak’ın,
Allah’ın sevgisiydi.
Onun dolduğu gönüle,
Başka sevgi giremezdi..
Giriyorsa eğer,
O zaten, Hak sevgisi değildi.
Her şeyi sevdirmişti insana Allah
Kendi sevgisini,
İradesine bırakmıştı.
İnsan düşünecek,
Bulacak,
Sevecekti sonunda...
Çünkü, dönüşü de oraydı,
Başlangıçta o..
Sonda da o vardı.
Aslında, onu bulmak
Ne kolaydı..!
Suat TUTAK
29. 09. 2007
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir mistik şiir örneği.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!