Halbuki nasılda alışmıştı,
İnsana hayaller kurduran
Meltem rüzgarlarının
Ilık sıcaklığının olmadığı
Dünyama.
Tuttun elinden,
Uyandırdın yüreğindeki
Sönmüş yanardağ volkanlarını.
Mutlu musun şimdi?
Hayatın sadece nefes alıp vermekten
İbaret olduğuna inandırdığım
O saf, temiz, almadan veren
Duygu selini
Paradokslarınla hırpalarken.
Hiç karşılaşmamıştın değil mi?
Böyle sevene.
Korktun sevgisinin büyüklüğünden,
Hesapsız bakışlarında artık
Onun bu temiz aşkına
Tümüyle sahip istiyorsun ama...
Canını dahi sana verebilecek birinin
Birlikte yaşamaktan çekinmeyeceğini
Görerek,
Unuturum sanısıyla kurtulmaya
Çalışmanın çelişkisindesin.
Boşuna uğraşma, acı verme.
“Ben alışık değilim” de
Böyle büyük sevdalara.
Kafasına bir kuşun sık git.
Canını alsan da, yerlerde sürünse de
İncinse de...
Sevdasında gurur aramayan
O, seni bırakmayacaktır.
Sen bıraksan da o seni sevecektir.
Boşuna uğraşma... Bari kırma.
Oysa nede güzel alışmıştı,
Tuzsuz yemeğe benimle.
Onu benden sen çaldın.
Şimdi mutlu musun eserinle.
Volkan patladı bir kere
Durduramazsın.
(26.11.2005 – 15:13)
Ayhan EceKayıt Tarihi : 26.11.2005 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onu benden sen çaldın.
Şimdi mutlu musun eserinle.
Volkan patladı bir kere
Durduramazsın.
Güzel duyguları yazan yüreğe tebrikler.
Saygılarımla.
Şimdi mutlu musun eserinle.
Volkan patladı bir kere
Durduramazsın.
müthiş bir duygu fırtınasıydı...yüreğinize sağlık...eminim ki sizi bu şiirinizle ileride de kimse durduramaz...yani duygularınız çağlamış önüne engel konulamaz...devamını sabırsızlıkla bekleyeceğim...
TÜM YORUMLAR (2)