Tuttun elinden,
Uyandırdın yüreğindeki
Sönmüş yanardağ volkanlarını.
Mutlu musun şimdi?
Hayatın sadece nefes alıp vermekten
İbaret olduğuna inandırdığım
O saf, temiz, almadan veren
Duygu selini
Paradokslarınla hırpalarken.
Hiç karşılaşmamıştın değimli?
Böyle sevene.
Korktun sevgisinin büyüklüğünden,
Hesapsız bakışlarında artık
Onun bu temiz aşkına
Tümüyle sahip istiyorsun ama...
Canını dahi sana verebilecek birinin
Birlikte yaşamaktan çekinmeyeceğini
Görerek,
Unuturum sanısıyla kurtulmaya
Çalışmanın çelişkisindesin.
Boşuna uğraşma, acı verme.
“Ben alışık değilim” de
Böyle büyük sevdalara.
Kafasına bir kuşun sık git.
Canını alsan da, yerlerde sürünse de
İncinse de...
Sevdasında gurur aramayan
O, seni bırakmayacaktır.
Sen bıraksan da o seni sevecektir.
Boşuna uğraşma... Bari kırma.
Oysa nede güzel alışmıştı,
Tuzsuz yemeğe benimle.
Onu benden sen çaldın.
Şimdi mutlu musun eserinle.
Volkan patladı bir kere
Durduramazsın.
26.11.2005 – 15:13
'Deli Mavi Sevdalar Grubunun 'YAŞANAN VE BİZDE İZ BIRAKAN DELİ MAVİ SEVDA' konulu şiir yarışması için yazılmıştır'
Ayhan EceKayıt Tarihi : 26.11.2005 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayatımızla ne kadar örtüşüyor...şiiriniz bana bu hissiyatı verdi...memnun oldum okuduğuma... selamlar...
doğruya ben bu ibareyi yeniden fark ettim...yarışmada başarılar diler ilk şiirinle bu başarıyı yakalayan bir insan olarak bundan sonra size başarılar dilerim...
daha güzel şiirlerinizle buluşmak dileklerimizle...
masal;_prensi
TÜM YORUMLAR (2)