Onu Bana Bağışla Şiiri - Ramazan Atasorkun

Yıllar önceydi...
Dün gibi hatırlıyorum...
Hatırladıkça yudum yudum akıyorum.
Gözleri gelir geçer aklımdan
Geçtikçe damla damla eriyorum.
Pamuk ellerini hissediyorum ellerimde
Hissettikçe parça parça dağılıyorum.
Yıllar geçmişse de aradan
Unutturmaya yetmedi hiçbir zaman.

Koşuyorum hastane koridorlarında
Her zaman gözüme çarpan,
Her zaman ciğerlerimi dağlayan
Ne o malum ilaç kokularını,
Ne de yerlerin pisliğini bile
Hiç fark etmeden koşuyorum.
Bir yanda gözlerimde patlayan isyanlar
Bir yanda sen...
Canıma can katan, parçam, yüreğim
Yarınlarıma koşma nedenim, sen...
Kucağımda sen varsın...
Kucağımda sana,
Yüreğimde umutlarıma sarılmışım.

Hey doktor..!
Derdime bir çare
Sevdiklerin aşkına,
Sevenlerin aşkına
Allah aşkına derdime bir çare...

Bunları yaşayan ne ilk ne de sonuncuyum
Elimde mektup gibi bir reçete
Bir reçeteye bakıyorum
Bir de cebime...
O günler yine kriz günleriydi ülkemde
İki senede bir bizlere armağan edilen
Yine kemer sıkma zamanıydı önerilen.
Ilaçları alırken farkettim
Sigortam bir hafta önce bitmiş meğerse
Biçare kalmışım öylece
Ağlamak, haykırmak istiyorum
Yıkmak istiyorum üst üste duran
Adına düzen denilen düzensizliği.

Kul sıkışmayınca hızır yetişmezmiş
Şimdi sıkışmışım, nerede hızır derken
Yetişmişti hızır yine, tutmuştu elimden
Borcunu ödemek için gelmiş müşterim
Bir de amcam.
Hasan amcam
En çok sevdiğim amcam
Duyunca koşup gelmiş
Elini ceketimin cebine attı... Bir şey koydu.
Ne olduğuna bakmama bile izin vermedi.
Insanlık hali, belki ihtiyaç olur dedi.
Kısa bir arayla da olsa alınmıştı ilaçlar.

Bilir misiniz
Yoğun bakım odasının koridorunda
İki yüz kırk sekiz adet tam
Doksan iki tane yarım karo olduğunu.
Hiç adımladınız mı baştan başa..

Bilir misiniz
Yoğun bakım odalarının koridorlarının
Bir saatte bir paspas yapıldığını
Her paspasta ayaklarımı kaç kez
Kaç kez havaya kaldırdığımı hatırlamadığımı.
..ve bilir misiniz beklerken orada
Saçlarınıza akların düşebileceğini...
Ya da saçlarınızın avuçlarınızda kalabileceğini

Hadi aç artık gözlerini
Bak gözlerimin içine
Hadi tut elimi
Bitkin düşmüş pamuk ellerinle tut elimi
Aç gözlerini be bebeğim..
Tut elimi, bak gözlerime

Unuttun mu oğlum
Yeni aldığımız siyah beyaz topumuzla
Beşiktaş formalarımızı giyip
Hani bugün tek kale maç yapacaktık.
Boğuşacaktık çimlerin üzerinde
ve yuvarlanacaktık öylece...
Hani sen kovboy olacaktın
Ben de kızıl dereli
ve sen beni yakalayacaktın...
Ardından beraberce yıkanacak
Köpük savaşı yapacaktık
Saçlarımızı beraberce tarayacaktık
Aynı jöleyi ve aynı parfümü sürecektik
Aynanın karşısında..
Hani aynı renk pantolon,
Aynı renk gömleklerimizi giyecek
Sonra sinemaya gidecektik.
Bir elimizde kolalarımız
Bir elimizde patlamış mısırlarımızla
Jackie Chan’in filmini seyredecektik

Hadi babasının aslan oğlu
Hadi koçum, canım, can parçam
Hadi aç gözlerini
Aç artık.. Aç..
Tut elimi.. tut..

Ey umutsuzların umut kapısı.!
Sana sesleniyorum
Duy sesimi...
Biliyorum ki, nankör ve günahkar bir kulunum
Ne zaman sıkışsam, çaresiz kalsam
Seni hatırlayıp sana el açtığımı biliyorum
Sen ki; var olma nedenimsin
Sen ki; bağışlayansın, esirgeyensin..
Can verip, can alansın...
Şimdi çaresizim, şimdi bitkin ve aciz...
Şimdi huzurundayım
Şimdi sana el açtım
Duy sesimi.
Onu, Oğulcanımı
Canımı, can parçamı bağışla...
İşte ben geldim huzuruna
İlla da alman gerekiyorsa
Beni al yanına...
Onu,
Oğulcanımı bağışla...
Onu bana bağışla...