Onu anlatıyordu herşey...
Bir bebeğin gözyaşlarında saklıydı.
İhtiyar bir adamın gülümsemesiydi o.
Her savaşın sonuydu...
Gözlerimi kapattığımda karanlıktaki boşluk muydu?
Ve aydınlandığında yeryüzü hayatta kalmanın anlamı mıydı?
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta