Onu anlatıyordu herşey...
Bir bebeğin gözyaşlarında saklıydı.
İhtiyar bir adamın gülümsemesiydi o.
Her savaşın sonuydu...
Gözlerimi kapattığımda karanlıktaki boşluk muydu?
Ve aydınlandığında yeryüzü hayatta kalmanın anlamı mıydı?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta