Onu anlatıyordu herşey...
Bir bebeğin gözyaşlarında saklıydı.
İhtiyar bir adamın gülümsemesiydi o.
Her savaşın sonuydu...
Gözlerimi kapattığımda karanlıktaki boşluk muydu?
Ve aydınlandığında yeryüzü hayatta kalmanın anlamı mıydı?
Bütün insanların ona koşması gerçekliğinden mi kaynaklanıyordu?
Yoksa hiçbir insan onun farkında olmadan ona mı koşuyordu?
Aslında her yerde o vardı.
Kimi korkarak karşılıyordu,kimi gülerek...
Gökkubbede bir isim duyuluyordu ve isim ona doğru gidiyordu.
Çünkü o kaçınılmazdı sonuçtu.
Çünkü o ölümdü.
Kayıt Tarihi : 27.8.2008 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!