Sanıyordunuz ki hep en mutlu benim güldüğüm için..
Ama hanginiz bilebilirdi ki her sabah gözlerim şiş uyandığımı,
Hanginiz bilebilirdi peki geceleri ağlayarak uykuya daldığımı?
Hiç biriniz bilemezdiniz ki, nerden bileceksiniz?
Benim kahkaha atarken bile ciğerimden bir parça kopup gittiğini..
Bilemezdiniz işte, zaten siz bilmeyin de,
Bir kişi bilsin isterdim hep,
Bir kişi omzunda yer açsın bana bir damlalık,
Bir kişinin himayesinde olsun yalnızca ciğerlerimden çıkan pıhtı,
Bir kişi Desin ki bana Üzülme, Atlatacağız
Bir kişi...
Ama o bir kişi en mahveden oldu beni,
O sığındığım bir kişinin işi oldu benim hayallerimi öldürmek,
Ruhumun katili oldu o bir kişi..
Nikotin bağımlısı haline getirdi o kişi beni..
Gözlerinin Derinliğinde boğdu beni..
O bir kişi,
Öldürmedi, Katletti beni..
Ama bakın sizin sandığınız gibiyim hala,
Bakın hala yüzümden gülüşlerim eksilmiyor,
Hala Mutluyum,
Hala yalan söyleyebiliyorum.
Hala Onsuzum..
Kayıt Tarihi : 21.3.2012 13:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gamze Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/21/onsuzum-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)