Öyle günlerim oldu ki sabaha kadar uyumayıp tek bir kelime duymayı bekledim gömerek uykularımı gecenin sessizliğine ve seni beklerken kurduğum hayallerde teselli buldum. Mesela bir bardak çayın sıcaklığını birlikte hissetmeyi ne çok isterdim ve gözlerine bakarak seni seviyorum demeyi...
Olmuyor işte hayaller bile yarıda kalıyor ilerleyen dakikaların hüzünlü sesiyle içten içe ağlıyorum kan akıtarak gözlerimden çaresizce.
Yorgun düştü bedenim yokluğuna zalim sevgili, hastalanan ruhumla çağırıyorum seni son defa gömme beni yalnızlığa, yokluğun neden olmasın bizimle birlikte gül açmış yüreğimin solmasına...
Bu; bir aşkın girdabına kapılmış yüreğin çırpınışlarıdır onsuzluğun acısının sonsuzluğa gidişi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta