Onsuzluk Şiiri - Ensar Türkay

Onu çok seversin
Ama belli etmezsin
Hep onunla yaşamak istersin
Ama bir türlü bunu ona söyleyemezsin
Çünkü her seferinde gururuna yenik düşersin
Onsuzluk seni öldürür Mecuna dönersin
Leylanında onun olduğunu bir türlü diyemezsin
Sokakta onu görünce onsuzluktan şikayet edersin
Yanında onla gezen arkadaşlarına özenirsin
Bir anda her şeyden çok kıskanırsın
Gün geçtikçe kalbindeki acı artar
Yüreğindeki hasret canını yakar
Leyla ile Mecnun gibi kavuşamayacağını bilirsin
Ama yine her şeye rağmen onu beklersin
Belki oda bir gün sever diye ümit edersin
Sonra alışırsın yokluğuna onsuz yaşamaya çalışırsın
Ama her aklına geldiğinde kalbin parçalanacak gibi olur acı çekersin
Ne yaşamaktan zevk alırsın ne de tutunacak bir dalın kalır
Oda beni sevseydi keşke diyerek hayallere dalıp gidersin
Her saniye melek yüzüne hasret kalır onu özlersin
İyice içinden çıkılmaz bir hal alır
Ne ona kavuşabilirsin ne de onsuz yapabilirsin