Yitirilmiş ümitler,,
Ne zor, getirmesi geri.
Hani nerede güvenilen dağlar,
Nerede Aslı’n, nerede Kerem’in?
Yıllar hala ne bekler,
Dolacak mı bir ömrün yeri?
Ölenler ölmüştür, yaralıdır sağlar,
Hani sözler? Hangi aşk, hangi yemin?
Bir kıvılcım ile başlar aslında hazin sonu,
Ne bir aşktır ne de özlemdir aslında konu,
“Yitirilmiş ümitler” daha en baştan!
Kaf dağlarında ararken bir an onu.
“Ne zor, getirmesi geri” mutlu düşleri.
Kayıp bir kentte, paslı mutluluklar var,
Yaralar uçurum olmuş artık dudaklarda,
Ne kadar sararsan o kadar kanar...
Bildim ki saatlerin durası yok hiç,
Aşkı gözyaşına karıştırmışız,, iç?
Hüznün anası olmuşuz,,, Babası kim?
Piç…?
Kayıt Tarihi : 21.9.2012 02:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!