Onsuz Hayat Garip Şiiri - İbrahim Günayd ...

Onsuz garip çok şey, sade sen değil,
Yastığın, yorganın, yatağın garip,
Hele sözlerime kulak ver, eğil,
Dinle gör; solun garip, sağın garip.

Hayatın cilvesi onunla başlar,
Hayal olur onsuz yazlar ve kışlar,
Ötüşmez dallarda bülbüller, kuşlar,
Çünkü onsuz bahçen ve bağın garip.

Kızarmış olsa da bir koyun, kuzu,
Gıdası, lezzeti, yok tadı,tuzu,
Çekilmez mutfağın kiri ve tozu,
Sofrada hem balın, hem yağın garip,

Hanende her bir şey karmakarışık,
Karanlık çökünce kim yakar ışık,
Üstünde elbise rengarenk, şık şık,
Velakin gömleğin, kazağın garip.

Ne yolda yolcusun ne evde yerli,
Her an çantan hazır, atın eyerli,
Her yerde gamlısın, her an kederli,
O yoksa yakının, uzağın garip.

De ki,’’Bu nimeti tezden ver Yarab’’,
Onsuz her şey acı, hayat ızdırap,
Sonuç yar olunca bir avuç türap,
Yemişsiz, kupkuru ocağın garip.

İbrahim Günaydın

1976, Rize