Dağların ardından, uykuya dalarken güneş
Akşamın soğukluğu çöker; karanlığa eş.
Serçeler uçarken günün son ışıklarında,
Bülbülün zayıf yüreğine düşer bir ateş...
Akşam, karanlık ve bülbül asla ayrılmazdı,
Bülbül öyküsünü karanlığa anlatırdı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta