Onsuz da Olmuyor, Farkındayım

Haftasonu her ne olduysa
internetsiz kaldık.
ADSL'ye ödenmemiş fatura mı varmış,
yoksa telefonda arıza mı
hala çözemedik o ayrı da;

önce panikledim Cuma akşamından
2 gün internetsiz kalırsam
zehirimi nereye akıtırım
günü sağlıkla nihayetlendirmek için
rutin hapım bana yeter mi diye!
olur ya, dengesi kaçan bir adamım.
Etrafımın da sağlığını düşünmem gerek! ..

Haftasonu geçti
ama korkularım yersiz çıktı!
Ben de şaşırdım!
Gayet sakin, sessiz, sevgi dolu bir ev adamı gibi
kızım sık sık kucağımda, benimle kovalamacalarda...
hatta mamasını bile 2 öğün ben yedirdim!
2 öğün ben uyuttum!

annesininse yanakları daha çok dudaklarımda
hani sıkılınca biraz, elimde gazetem
çayım-kahvem
biraz televizyon
günde bir kere ailece kısa bir gezinti...
ve sinirlerim sanki hiç yokmuş gibi
titreşimlerim o kadar da duru...

ben bile şaşırdım vallahi!
bu adam, bu mutlu yüzlü, sakin duruşlu deli
daha dünkü arızalı şiir tutkunu
internet aşığı değil mi? !

Onu-bunu bilmem de
internetsiz, zamanım bana bile fazla geldi
bir sürü şey yaptım.
bir kötü yanı;
2 günde yazdığım 14 şiir elimde patladı!
müsvetteyi hiç sevmem
ben canlı yayıncıyım!
şimdi hepsi not defterimde
bir de temize çekilmek için sıradalar...
of ki ne of!
var mı canlı yayın gibisi? !

eh artık kısmet buymuş...

Ama sinirlerime, eşime, bebeğime yaradı internetsiz bu 2 gün
farkındayım.
onsuz da olmuyor, bunun da farkındayım.

(Ekim 2006)